සංවර්ධනය වෙමින් පවතින රටවල් සඳහා තාක්ෂනික ආධාර සැපයීමේ Point Four වැඩසටහන 1949 ජනවාරි 20 වැනි දින ආරම්භ කරන ලදී.
මෙම වැඩසටහනට Point Four යන නම ලැබුණේ අංක 04 ලෙස දැක්වෙන විදේශ ප්‍රතිපත්ති පරමාර්ථ හේතුවෙනි.
1947 වර්ෂය වනවිට එක්සත් ජනපදය, සෝවියට් සංගමයට එරෙහිව සීතල යුද්ධයක නිරතවිය. මේ හේතුවෙන් සංවර්ධනය වන වරටවල් උපායශීලීව දිනාගැනීම සඳහා මෙම වැඩසටහනේ අදහස ඉදිරිපත් කෙරිණි.
විවිධ ක්ෂේත්‍රවල, විශේෂයෙන් කෘෂිකර්මාන්තය, කර්මාන්ත සහ සෞඛ්‍ය පිළිබඳ ඇමරිකානු දැනුම බෙදාහදා ගැනීමෙන්, නිලධාරීන්ට “තුන්වන ලෝකයේ” ජාතීන්ට සංවර්ධන මාවතට උදව් කිරීමට, ජීවන තත්ත්වය ඉහළ නැංවීමට සහ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය මෙන් ම ධනවාදයට පුද්ගලයාගේ සුබසාධනය සැපයිය හැකි බව පෙන්විය හැකිය. . 1949 ජනවාරි 20 වැනි දින මෙම වැාඩසටහනේ සමාරම්භක දේශනයේදී ජනාධිපති ටෲමන් සිය විදේශ ප්‍රතිපත්තියේ සිව්වන අරමුණ මෙසේ ප්‍රකාශ කළේය.
“අපගේ විද්‍යාත්මක දියුණුවේ සහ කාර්මික ප්‍රගතියේ ප්‍රතිලාභ ඌන සංවර්ධිත ප්‍රදේශවල වැඩිදියුණු කිරීම සහ වර්ධනය සඳහා ලබා දීමට අපි නිර්භීත නව වැඩසටහනක් ආරම්භ කළ යුතුයි. ලෝකයේ මිනිසුන්ගෙන් අඩකට වඩා දුක්ඛිත තත්ත්වයන් කරා ළඟා වන තත්වයන් තුළ ජීවත් වේ. ඔවුන්ගේ ආහාර ප්‍රමාණවත් නොවේ. ඔවුන් රෝගාබාධවලට ගොදුරු වෙති. ඔවුන්ගේ ආර්ථික ජීවිතය ප්‍රාථමික හා එකතැන පල් වේ. ඔවුන්ගේ දරිද්‍රතාවය ඔවුන්ටත් වඩා සමෘද්ධිමත් ප්‍රදේශවලටත් ආබාධයක් හා තර්ජනයක් වේ.ඉතිහාසයේ ප්‍රථම වතාවට මේ මිනිසුන්ගේ දුක් වේදනාවලින් මිදීමේ දැනුම හා කුසලතාව මනුෂ්‍යත්වය සතු වේ. කාර්මික හා විද්‍යාත්මක ශිල්පීය ක්‍රම දියුණු කිරීමේදී එක්සත් ජනපදය ජාතීන් අතර ප්‍රමුඛස්ථානයක් ගනී.අනෙකුත් ජනයාගේ උපකාර සඳහා අපට භාවිතා කළ හැකි ද්‍රව්‍යමය සම්පත් සීමිතය.නමුත් තාක්ෂණික දැනුමේ ඇති අපගේ අසීමිත සම්පත් නිරන්තරයෙන් වර්ධනය වන අතර ඒවා නිම කළ නොහැකි ය.”
මෙය වෙනත් රටවල ආධිපත්‍යය දැරීමට යටත් විජිත ව්‍යාපාරයක් බවට නැගුණු චෝදනා ටෲමන් ප්‍රතික්ෂේප කළේය. ඒ වෙනුවට ඔහු අවධාරනය කලේ, “පැරණි අධිරාජ්‍යවාදයට – විදේශ ලාභය සඳහා සූරාකෑමට – අපේ සැලසුම් වල ඉඩක් නැත. අප අපේක්ෂා කරන්නේ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී සාධාරණ ගනුදෙනු සංකල්ප මත පදනම් වූ සංවර්ධන වැඩපිළිවෙලකි. අපගේ රටවල් ද ඇතුළුව සියලුම රටවල් විශාල වශයෙන් ප්‍රතිලාභ ලබනු ඇත. ලෝකයේ මානව සහ ස්වභාවික සම්පත් වඩා හොඳින් භාවිතා කිරීම සඳහා වූ නිර්මාණාත්මක වැඩසටහනකි”
මෙය ආර්ථික ආධාර සඳහා වූ ඉල්ලීමක් නොව එක්සත් ජනපදයට එහි “දැනුම” බෙදා ගැනීමට සහ තාක්ෂණික සහාය ඇතිව ජාතීන්ට දියුණු වීමට උපකාර කිරීමට ගොඩනැගුන දෙයක් බව ඔහු කීවේය.
Point Four වැඩසටහන ක්‍රියාත්මක කිරීම සඳහා, සැමුවෙල් හේස්ගේ සභාපතිත්වයෙන් යුත් තාක්ෂණික සහාය කණ්ඩායම ලෙස හැඳින්වෙන රාජ්‍ය දෙපාර්තමේන්තුව තුළ නව කමිටුවක් පිහිටුවන ලදී. මෙම වැඩසටහන 1950 ජූනි 5 දින කොන්ග්‍රසය විසින් අනුමත කරන ලද විදේශ ආර්ථික ආධාර පනතේ 1950/51 මූල්‍ය වර්ෂය සඳහා වැඩසටහනට ඩොලර් 25,000,000 ක අයවැයක් වෙන් කරන ලදී. නව වැඩසටහන විස්තර කරමින් ට්‍රෲමන් සඳහන් කළේ, “පෘථිවියේ ඌන සංවර්ධිත ප්‍රදේශවල සිටින මිලියන සංඛ්‍යාත ජනතාවකට යහපත් ජීවන තත්ත්වයක් ලබාදීමට නිදහස් ජාතීන්ට නොහැකි බව කොමියුනිස්ට් ප්‍රචාරකයන්ගේ මතයයි. හතරවන කරුණ එක් වැඩසටහනක් වනු ඇත. එම චෝදනාවේ සම්පූර්ණ අසත්‍යතාවය පෙන්නුම් කිරීමේ අපගේ ප්‍රධාන ක්‍රම පිළිබඳව”
1950 ඔක්තෝම්බර් 27 දින කොන්ග්‍රසයේ අනුමැතියෙන් පසුව, Point Four වැඩසටහන ක්‍රියාත්මක කිරීම සඳහා රාජ්‍ය දෙපාර්තමේන්තුව තුළ තාක්ෂණික සහයෝගිතා පරිපාලනය (TCA) පිහිටුවන ලද අතර OCIAA නව සංවිධානයට ඇතුළත් විය.
Point Four වැඩසටහන වෙනත් වැඩසටහන්වලට වඩා වෙනස් වූයේ එය කිසියම් නිශ්චිත කලාපයකට සීමා නොවීය. එය පකිස්ථානය, ඊශ්‍රායලය සහ ජෝර්දානය වැනි රටවලට ව්‍යාප්ත විය,
පුළුල් තාක්ෂණික සහාය ලබා ගත් පළමු ජාතීන් අතර ඉන්දියාව ද විය. 1950-1951 දක්වා ඉන්දියාව පෙනිසිලින් වගාවක් ක්‍රියාත්මක කිරීම, පාසල් සහ වෛද්‍ය පර්යේෂණ පහසුකම් වැඩි කිරීම මෙන්ම වේලි ඉදිකිරීම ද සිදු විය. ආර්ථික ආධාරවලට අමතරව ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී රජයක් පවත්වාගෙන යාමට ඉන්දියාවද එකඟ විය. එක්සත් ජනපද නිලධාරීන් බලාපොරොත්තු වූයේ මෙය ඉන්දියාව සෝවියට් සංගමය හා චීනය සමඟ සන්ධානගත වීම වැළැක්විය හැකි බවයි.
Point Four වැඩසටහන යනු ‘ඌන සංවර්ධිත’ ජාතීන්ගේ සමාජ, ආර්ථික සහ දේශපාලනික තත්ත්වයන් වැඩිදියුණු කිරීම සඳහා නිර්මාණය කරන ලද පළමු එක්සත් ජනපද සැලැස්මයි. එය එක්සත් ජනපද විදේශ ප්‍රතිපත්ති රාමුවේ මධ්‍යයට ජාත්‍යන්තර සංවර්ධන ප්‍රතිපත්තිය ප්‍රවර්ධනය කිරීම සලකුණු කළේය.
