පිරිමියෙකු තම බිරිඳ සමඟ බලහත්කාරයෙන් “අස්වාභාවික ලිංගික සම්බන්ධකම්” පැවැත්වීම වරදක් නොවන බවට ඉන්දියානු අධිකරණයක් තීන්දු කර තිබේ. මෙම තීන්දුව ජනතාව අතර විශාල කෝපයකට තුඩු දී ඇති අතර විවාහක කාන්තාවන්ට වඩා හොඳ ආරක්ෂාවක් සඳහා වන ඉල්ලීම් නැව
විවාහ දූෂණය අපරාධයක් ලෙස සැලකීම ප්‍රතික්ෂේප කළ ඉන්දියාවේ මෙම මතභේදාත්මක නියෝගය මගින් එය නැවත අවධානයට ලක් කර තිබේ.
මෙම සතිය මුලදී, මධ්‍යම ඉන්දියාවේ චත්තිස්ගාගාප්‍රාන්තයේ මහාධිකරණ විනිසුරුවරයෙකු විසින් 2019 දී තම බිරිඳට අතවර කිරීම සහ අස්වාභාවික ලිංගික සංසර්ගය සම්බන්ධයෙන් අධිකරණයක් විසින් වරදකරු කරන ලද 40 හැවිරිදි පුද්ගලයෙකු නිදහස් කරන ලදී. සිද්ධියෙන් පසු රෝහල් ගතකළ කාන්තාව පැය කිහිපයක් ඇතුළත මිය ගොස් තිබිණ.
පහළ අධිකරණය විසින් “සාපරාධී මනුෂ්‍ය ඝාතනයක්” සම්බන්ධයෙන් එම පුද්ගලයා වරදකරු බව ද තීරණය කර තිබුණි. ඔහුට සෑම චෝදනාවකටම “වසර 10 බැගින් වූ දැඩි සිර දඬුවමක්” නියම කරන ලද අතර, සියලුම දඬුවම් එකවර ක්‍රියාත්මක විය යුතු බවට තීරණය කර තිබිණ.
නමුත් සඳුදා, මහාධිකරණ විනිසුරු නරේන්ද්‍ර කුමාර් ව්‍යාස්, සියලු චෝදනාවලින් එම පුද්ගලයා නිදොස් කොට නිදහස් කරමින් කියා සිටියේ, ඉන්දියාව විවාහ දූෂණය පිළි නොගත් බැවින්, සැමියා කැමැත්තෙන් තොරව ලිංගිකව හැසිරීම හෝ කැමැත්තෙන් තොරව අස්වාභාවික ලිංගික ක්‍රියාවක් සම්බන්ධයෙන් වරදකරුවෙකු ලෙස සැලකිය නොහැකි බවයි.
ඉන්දියාවේ විවාහ දූෂණය අපරාධයක් ලෙස සැලකීම සඳහා ක්‍රියාකාරීන් සහ නීතිඥයින් ඔවුන්ගේ ඉල්ලීම් අලුත් කිරීමට සූදානම් වෙමින් සිටියදී ලැබුණු මෙම තීන්දුව සමග ඔවුන් කෝපයට පත් වී තිබේ.
“මේ තීන්දුව පිළිගත නොහැකිය. මෙම තීන්දුව නීත්‍යානුකූලව නිවැරදි විය හැකි නමුත්, එය සදාචාරාත්මකව පිළිකුල් සහගතයි,” නීතිඥවරියක් සහ ස්ත්‍රී පුරුෂ සමාජභාවය පිළිබඳ ක්‍රියාකාරිනියක් වන සුක්‍රිති චෞහාන් පැවසුවාය.
“අපරාධයක් නොවන බව පවසමින්, එවැනි අපරාධයකින් මිනිසෙකු නිදහස් කරන නියෝගයක් අපගේ නීති පද්ධතියේ අඳුරුතම හෝරාවයි,” ඇය පැවසුවාය.
“එය අපව මුලුමනින්ම කම්පා කර තිබෙනවා. මෙය වෙනස් විය යුතු අතර ඉක්මනින් වෙනස් විය යුතුයි.”
චත්තිස්ගරයේ නීතිඥවරියක් වන ප්‍රියංකා ශුක්ලා පැවසුවේ මෙවැනි තීන්දුවක් “ඔබ සැමියා නිසා ඔබට අයිතිවාසිකම් ඇති බවට පණිවිඩයක් යවන බවයි. ඔබට ඕනෑම දෙයක් කළ හැකිය, මිනීමැරුමකින් පවා ගැලවී යා හැකිය”.
අධිකරණයක් මෙවැනි තීන්දුවක් ලබා දුන් පළමු අවස්ථාව මෙය නොවන බවත්, සෑම විටම කෝපය පවතින බවත් ඇය පැවසුවාය.
“මෙවර කෝපය තවත් වැඩි වී ඇත්තේ එය ඉතා බිහිසුණු නිසාත් කාන්තාව මිය ගිය නිසාත් ය.”
පැමිණිල්ලට අනුව, මෙම සිදුවීම සිදු වූයේ 2017 දෙසැම්බර් 11 වන දින රාත්‍රියේ ය. එහිදී රියදුරෙකු ලෙස සේවය කළ සැමියා, “වින්දිතයාගේ කැමැත්තට එරෙහිව අස්වාභාවික ලිංගික සම්බන්ධකම් පැවැත්වූ අතර… එමඟින් ඇයට බොහෝ වේදනාවක් ඇති විය”.
ඔහු රැකියාවට ගිය පසු, ඇය ඔහුගේ සහෝදරියගෙන් සහ තවත් ඥාතියෙකුගෙන් උදව් පැතූ අතර, ඔවුන් ඇයව රෝහලට ගෙන ගිය අතර පැය කිහිපයකට පසු ඇය මිය ගියාය.
පොලිසියට කළ ප්‍රකාශයේ සහ මහේස්ත්‍රාත්වරයෙකුට කළ මරණ ප්‍රකාශයේ දී, කාන්තාව පැවසුවේ “තම සැමියාගේ බලහත්කාර ලිංගික සංසර්ගය හේතුවෙන්” තමා රෝගාතුර වූ බවයි.
මරණාසන්න ප්‍රකාශයක් අධිකරණයේදී බරක් දරන අතර නීති විශේෂඥයින් පවසන්නේ වෙනත් සාක්ෂි මගින් පරස්පර නොවන තාක් කල්, එය සාමාන්‍යයෙන් වරදකරු කිරීම සඳහා ප්‍රමාණවත් බවයි.
2019 දී එම පුරුෂයාට වරදකරු බව තීන්දු කරන විට, නඩු විභාග අධිකරණය ඇයගේ මරණ ප්‍රකාශය සහ ඇගේ උදරයට සහ ගුද මාර්ගයට සිදු වූ දරුණු තුවාල – සඳහන් කළ පශ්චාත් මරණ පරීක්ෂණ වාර්තාව මත දැඩි ලෙස විශ්වාසය තබා තිබුණි.
කෙසේ වෙතත්, විනිසුරු වියාස් කාරණා වෙනස් ලෙස දුටුවේය – ඇයගේ ප්‍රකාශයේ “පවිත්‍රතාවය” ප්‍රශ්න කළේය, සමහර සාක්ෂිකරුවන් ඔවුන්ගේ ප්‍රකාශ ඉල්ලා අස්කර ගෙන ඇති බව සඳහන් කළ අතර, වඩාත්ම වැදගත් දෙය නම්, ඉන්දියාවේ විවාහ දූෂණය වරදක් නොවන බව පැවසීය.
පහළ උසාවියේ දඬුවම “දුර්ලභම නඩුවක්” බව ශුක්ලා මහත්මිය පැවසුවාය, “ඒ කාන්තාව මිය ගිය නිසා වෙන්න ඇති”.
“නමුත් මහාධිකරණ නියෝගයේ කම්පන සහගත දෙය නම් විනිසුරුවරයාගෙන් එක අනුකම්පා සහගත ප්‍රකාශයක්වත් නොමැති වීමයි.”
පහරදීමේ ස්වභාවය සලකා බැලීමේදී, මහාධිකරණ නියෝගය බොහෝ දෙනෙකුට කම්පනයක් ඇති කර ඇති අතර, විනිසුරුවරයා නඩුව එතරම් සැහැල්ලුවෙන් ප්‍රතික්ෂේප නොකළ යුතුව තිබුණි යැයි ඔවුන් විශ්වාස කරයි.
විවාහ දූෂණය අපරාධයක් නොවන රටවල් 30 කට වැඩි සංඛ්‍යාවක් අතරට පාකිස්තානය, ඇෆ්ගනිස්ථානය සහ සෞදි අරාබිය සමඟ ඉන්දියාව ද ඇතුළත් වේ.
1860 සිට ක්‍රියාත්මක වන ඉන්දියානු දණ්ඩ නීති සංග්‍රහයේ 375 වන වගන්තිය අහෝසි කරන ලෙස ඉල්ලා මෑත වසරවලදී පෙත්සම් ගණනාවක් ගොනු කර ඇත.
1991 දී බ්‍රිතාන්‍යය විවාහ දූෂණය තහනම් කළ නමුත් මෑතකදී එහි අපරාධ නීති සංග්‍රහය නැවත ලියූ ඉන්දියාව, එහි නව නීති පොතේ ප්‍රතිගාමී නීතිය රඳවා ගත්තේය.
විවාහය තුළ ලිංගිකත්වය සඳහා කැමැත්ත “අඟවා ඇති” බවත් බිරිඳකට පසුව එය ඉල්ලා අස්කර ගත නොහැකි බවත් යන විශ්වාසය තුළ මෙම අදහස මුල් බැස ඇත. අද කාලයේ එවැනි තර්කයක් පිළිගත නොහැකි බවත්, කවුරුන් එසේ කළත් බලහත්කාරයෙන් ලිංගිකව හැසිරීම ස්ත්‍රී දූෂණයක් බවත් උද්ඝෝෂකයෝ පවසති.
නමුත් විවාහය සහ පවුල පූජනීය දෙයක් ලෙස සලකන රටක, මෙම කාරණය සම්බන්ධයෙන් ධ්‍රැවීකරණය වූ මත ඇති වී ඇති අතර විවාහක දූෂණය අපරාධයක් ලෙස සැලකීමේ අදහසට දැඩි විරෝධයක් පවතී.
විවාහක කාන්තාවන් ලිංගික හිංසනයෙන් ආරක්ෂා කිරීමට ප්‍රමාණවත් නීති ඇති බව බලධාරීන් ද අවධාරණය කරයි. නමුත් කාන්තාවන්ට ශාරීරික නිදහස අහිමි කිරීම සඳහා ඉන්දියාවට යල් පැන ගිය නීති පිටුපස සැඟවිය නොහැකි බව උද්ඝෝෂකයින් පවසයි.
