රාත්‍රී අහසේ තරු ට්‍රිලියන ගණනක් ඇත. මේවායින් බොහොමයක් පිවි ඇසට පෙනෙන්නේ පැහැදිළි රාත්‍රියක දී පමණි. අපගේ සූර්යයා වැනි තාරකාවන් ද, චන්ද්‍රයා සමඟ සූර්යයා වටා පරිභ්‍රමණය වන අප ජීවත්වන පෘථිවිය වැනි ග්‍රහලෝක කිහිපයක් ද අපට මේ අතර දැකිය හැකිය. මේ සියලු වස්තූන් අපගේ විශ්වයේ කොටස්ය
නමුත් ඒවා අපේ විශ්වයේ එකම කොටස නොවේ අපට හඳුනාගත හැකි තරු සහ ග්‍රහලේක එහි ඇති සෑම දෙයකින් ම ඉතාමත් කුඩා, නැතිනම් නොගිනිය හැකි තරම් කුඩා කොටසකි. අපට නිරීක්ෂණය කළ හැකි විශ්වය යනු විශ්කම්භයෙන් ආලෝක වර්ෂ බිලියන 90කට මදක් වැඩි ගෝලයක ප්‍රමාණයකි. විශ්වයෙන් වැඩි ප්‍රමාණයක් අපට පෙනෙන්නේ නැත.
පෘථිවිය සහ අපේ මන්දාකිණිය. මෙම රූපය අපගේ මන්දාකිණිය සෑදෙන තරු ට්‍රිල්හෝන් ගණනක් සමඟ රාත්‍රියේ පෘථිවිය පෙන්වයි
මහ පිපිරුම
අපගේ විශ්වයේ පැවැත්ම සඳහා පිළිගත් පැහැදිළි කිරීම වන්නේ විශ්වය උණුසුම්, ඝන තත්වයකින් ඒකීයත්වයක් ලෙස ආරම්භ වී වසර බිලියන 13.8කට ආසන්න කාලයක් පුරා වේගයෙන් ප්‍රසාරණය වෙමින් පවතින බව නූතන පිළිගැනීමයි. රුසියානු ගණිතඥ ඇලෙක්සැන්ඩර් ෆ්‍රීඩ්මන් සහ බෙල්ජියම් තාරකා විද්‍යාඥ ජෝර්ජස් ලෙමයිටර් විසින් 1920 දී එම සිද්ධාන්තය ඉදිරිපත් කරන ලදී. (මහා පිපිරුමක් ලෙස නම් කර ඇතත් එය සැබැවින් ම පිපිරීමක් නොවේ)
කාලයේ ආරම්භය සහ ආලෝකයේ උදාව
එම න්‍යායට අනුව, විශ්වය ප්‍රසාරණය වූයේ ඉතා ඉහළ උෂ්ණත්වය් සහ ඝණත්වයක් සහිතවය. (සම්පීඩක තත්වයක්) විශ්වයේ ඉලෙක්ට්‍රෝන, නියුට්‍රෝන ආදී මූලික අංශු රාශියක් අඩංගු විය. නිදහස් ඉලෙක්ට්‍රෝන හේතුවෙන් කිසිදු ආලේාකයක් ඒ හරහා ගමන් කිරීමට නොහැකි වූ අතර විශ්වය මුළුමනින්ම අඳුරේ ගිලී ගියේය. අපගේ විශ්වයේ වත්මන් ත්වරණය පිටුපස ඇති ගාමක බලවේගය යැයි සැළකෙන අඳුරු ශක්තිය විශාල ප්‍රමාණයක් විය.
විශ්වය ප්‍රසාරණය වනවිට එය වේගයෙන් සිසිල් විය. උෂණ්තවය ඉතාමත් උණුසුම් අංශක බිලියන 5.5 සිට බොහෝ අඩු අගයක් දක්වා පහත වැටිණි. මෙය මූලික අංශු ඒකාබද්ධ කිරීමකට හෝ ක්ෂයවීමකට හේතුවිය. නිෂ්චිතව ම ප්‍රෝටෝන ක්ෂය වී ඇති අතර නිදහස් ඉලෙක්ට්‍රෝන න්‍යෂ්ටීන් සමඟ ඒකාබද්ධ විය. වසර මිලියනයකට පසු ආලේාකය විශ්වය හරහා ගමන් කිරීමට පටන් ගත්තේය. මෙය ප්‍රාථමික ආලෝකය නොහොත් “පසු දිලිසීම” කොස්මික් ලෙස හැඳින්වේ.
මහා පිපිරීමට පෙර
විශ්වය ආරම්භ වූයේ කෙසේ ද යන ප්‍රශ්නය සහශ්‍ර ගණනාවක් පුරා විවාදයට හා කල්පනාවට ලක්ව ඇත. අද, විශ්වය කිසියම් අවස්ථාවක ආරම්භ වූ බව බොහෝ දෙනා පිළිගෙන ඇත. එය සැමවිට ම එසේ වූයේ නැත. මෙය අපව වඩාත් වැදගත් ප්‍රශ්නයකට ගෙන එයි. ඊට පෙර පැවතියේ කුමක් ද ?
අද්භූත සිද්ධාන්ත
බොහෝ අය විශ්වයේ මැවීම ආරෝපණය කරන්නේ අද්භූත ජීවියෙකුට, එනම් දෙවියන් හෝ දෙවිවරුන් කිහිප දෙනෙකුට ය. ආරම්භයේ දී පැවති එකම වස්තුව “The Being” බව සඳහන් වේ. ඉතිරි නිර්මාණය හිස් විය. ඉන්පසුව, “The Being” මුළු විශ්වයම පැවැත්මට ගෙන ආවේය යන්න එම අද්භූත මැවුම්කාර අදහසයි.
විද්‍යාත්මක ඉදිරි දර්ශනය
නූතන විද්‍යාඥයන් බොහෝ දුරට එකඟ වන්නේ විශ්වය ආරම්භ වූයේ මීට වසර බිලියන 14 කට පමණ පෙර මහා පිපිරුම සමඟ බවයි. මහා පිපිරුමට පෙර සිදුවූ දෙය විද්‍යාඥයන් අතර උණුසුම් වාද විවාද පවතී. විසිවන සියවස වනතුරු ම බොහෝ විද්‍යාඥයින් විශ්වයට ආරම්භයක් ඇති බවට පවා එකඟ නොවීය, එබැවින් මෙම විවාදය තරමක් මෑතකාලීන එකකි.
කෙසේ වෙතත්, සියලුම විද්‍යාඥයින් විශ්වය ආරම්භ වීමට පෙර පැවති එක් දෙයක් ගැන එකඟ වෙති. විශ්වයේ ආරම්භය මෙන් ම එහි වර්ධනය පිළිබඳ ඇති මත, තර්ක හෝ සංඛ්‍යාත්මක විග්‍රහයන් තුළින් හෝ තවමත් නිශ්චිතව දැනගෙන නොමැති බවයි. මෙය නිශ්චිතව දැනගැනීමට ද ක්‍රමයක් නොමැති බවට විද්‍යාඥයෝ එකඟ වෙති. කෙසේ වෙතත් දැනට සත්‍යයැයි විශ්වාස කරන සහ පසුගිය වසර බිලියන 14ක කාලයේ දී සිදුවූ සියලු ම භෞතික කරුණු ඉදිරියේ දී බිඳ වැටිය හැකි බව ද විද්‍යාඥයන් අතර ඇති පොදු එකඟතාවකි.
විශාල පින්තූරය
වඩාත්ම ජනප්‍රිය න්‍යායක් නම්, අපගේ විශ්වය ළමා විශ්වයක් වන අතර, අපගේ විශ්වය මහා පිපිරුමේදී මව් විශ්වයකින් කැඩී ගිය බවයි. ඔබ විශ්වය සෑම දෙයකින්ම සමන්විත යැයි සලකයි, එය ඊටත් වඩා විශාල දෙයකින් පැමිණියේ කෙසේද යන්න තේරුම් ගැනීමට අපහසුය. අපේ ග්‍රහලෝකය සෞරග්‍රහ මණ්ඩලයක, මන්දාකිනියේ කොටසක් නම්, විශ්වයේ කොටසක් වන, මව් විශ්වයේ කොටසක් නම්, අනන්තය කෙතරම් විශාලදැයි ඔබට සිතාගත හැකිද?
කෙසේ වෙතත්, මහා පිපිරුමට “පෙර” පවතින දෙයක් පිළිබඳ අදහස දෝෂ සහිතය. මහා පිපිරුමට පෙර කාලය පිළිබඳ සංකල්පය තිබුණේ නැත. ඒ නිසා “ඊට පෙර” සිට පැවත එන දෙයක් ගැන අදහසක් ද පැවතිය නොහැක.
විශ්වය පිළිබඳ වෙනත් න්‍යායන්
මහා පිපිරුම අද පවතින ජනප්‍රිය ම න්‍යයයි. කෙ‍ෙස් වෙතත් මෙම න්‍යාය සමග ගැටෙන වෙනත් න්‍යයන් පවතී. ඒවා බොහෝ විට ඉදිරියටත් පවතිනු ඇත. මෙතෙක් තිබූ එවැනි ඇතැම් න්‍යායයන් මේ වනවිට ඉවත දමා ඇත. විශ්වය පිළිබඳ නිරීක්ෂණය කර ඇති දේ ඉහත සඳහන් න්‍යායයේ සිද්ධාන්ත සමඟ නොගැලපේ නම් එවැනි න්‍යායයන් ඉවත දමනු ලබයි.
දැනට පවතින පොදු න්‍යායන්
Oscillation Model Theory – සමස්ත විශ්වය ම චක්‍රීය ක්‍රියාවලියක් බව මෙම න්‍යාය මගින් කියයි. එය මහා පිපිරුමකින් ආරම්භ වූ අතර විශ්වය එහි උපරිම ප්‍රමාණය දක්වා ප්‍රසාරණය වන තෙක් පවතිනු ඇත. මෙම අවස්ථාවෙහි දී, විශ්වය නැවත තනි ලක්ෂ්‍යයකට සංකෝචනය වන තෙක්, “විශාල හැකිළීමක්” සිදුවනු ඇත. මෙම ඒකීයත්වය පසුව නැවතත් පුපුරුවා හැරීම, චක්‍රය නැවත ආරම්භ කිරීම. මෙම දෝලනය වන චක්‍ර එකිනෙක ගැටීමේ ප්‍රතිඵලයකි.
Steady state Theory – මෙහිදී විශ්වයට ආරම්භයක් හෝ අවසානයක් නොමැති බව විශ්වාස කරයි. පදාර්ථය අඛණ්ඩව නිර්මාණය වෙමින් පවතී. න්‍යාය දැනට ප්‍රචලිත නැත. ප්‍රසාරණය වන විශ්ව ආකෘතියක් ගැන කියයි. එය මහා පිපිරුම් න්‍යායට විකල්පයක් ලෙස යෝජනා කර ඇත.. මෙම න්‍යාය තුළ, විශ්වය ප්‍රසාරණය වන විට නව පදාර්ථ අඛණ්ඩව නිර්මාණය වේ. විද්‍යාඥයින්, තාරකා භෞතික විද්‍යාඥයින් සහ තාරකා විද්‍යාඥයෝ බහුතරයක් දැන් මෙම න්‍යාය ප්‍රතික්ෂේප කරති. නිරීක්ෂණ සාක්ෂි මගින් විශ්වයේ සීමිත යුගයක් සහිත විශ්ව විද්‍යාවක් පෙන්වා දෙයි. මෙම න්‍යාය කිසිදු වයසක් හෝ සම්භවයක් පිළිබඳ පැහැදිලි සිද්ධාන්තයක් පුරෝකථනය නොකරයි. මෙම අදහස මුලින් යෝජනා කළේ 1920 ගණන්වලදී ශ්‍රීමත් ජේම්ස් ජීන්ස් විසිනි.
මෙම න්‍යාය ප්‍රකාශ කරන්නේ විශ්වය ප්‍රසාරණය වුවද, කාලයත් සමඟ එහි පෙනුම වෙනස් නොවන බවයි. එබැවින් විශ්වයට ආරම්භයක් හෝ අවසානයක් නොමැත.
ස්ටීවන් වෙයින්බර්ග් එහි අසාර්ථකත්වය පැහැදිලි කළේ, “මෙම න්‍යාය මගින් විශ්ව සම්බන්ධය හෝ මූලාශ්‍ර ගණනය කිරීම් සමඟ එකඟ වන බවක් නොපෙනේ. එක් අර්ථයකින්, එකඟ නොවීම ආකෘතියට ගෞරවයකි. සියලු විශ්ව විද්‍යාවන් අතර තනිව, ස්ථීර ආකෘති එවැනි නිශ්චිත පුරෝකථනයන් සිදු කරයි, එය අප සතුව ඇති සීමිත නිරීක්ෂණ සාක්ෂි සමඟ පවා නිෂ්ප්‍රභා කළ හැකිය.” යනුවෙනි. මේ අනුව, එය සාවද්‍ය වුවත් කොස්මික් න්‍යායේ හොඳ උදාහරණයක් ලෙස බැර විය.
Hawking-Turok Theory – මෙම න්‍යාය පවසන්නේ කඩල ඇටයක් වැනි කුඩා අංශුවකින් විශ්වය ක්ෂණිකව නිර්මාණය වූ බවයි. මෙම අංශුව සෑදුවේ කුමක් විසින් ද කෙසේ ද යන්න තවමත් ගවේෂණය කර නැත, නමුත් එය ආරම්භ වූයේ එලෙස බව කියයි. මෙම න්‍යාය මහා පිපිරුම සමග සමපාත වේ. මහා පිපිරුම ගැනම පැහැදිලි කරනවාට වඩා, මහා පිපිරුමට උත්තේජනයක් අවශ්‍ය බව පැහැදිලි කිරීමට උත්සාහ කරයි. මෙම ආවේගය ලබා දෙන ලදී. ඔවුන් “ක්ෂණික” ලෙස විස්තර කරන අංශුවකින්. ඉන්ස්ටන්ටන් යනු කඩල ගෙඩියක ස්කන්ධයක් ඇති නමුත් ප්‍රමාණයෙන් බොහෝ සෙයින් කුඩා වන උපකල්පිත අංශුවකි. මෙම මූලික උපකල්පනයේ ප්රතිඵලයක් ලෙස, න්‍යාය ද හැඳින්වෙන්නේ “කව්පි ඇටයකින් විශ්වය” න්‍යාය යනුවෙනි.
Eternal Inflation Theory (සදාකාලික උද්ධමන න්‍යාය) – මෙහි උපකල්පනය නම් අනන්ත විශ්ව සංඛ්‍යාවක් ඇති බවයි. අපේ විශ්වය ඒ අතරින් එකක් පමණයි. මහා පිපිරුමෙන් පසු වේගවත් ව්‍යාප්තියක් ඇති විය. මෙම න්‍යායට අනුව, ශීඝ්‍ර ප්‍රසාරණය කිසිදාක නැවතුනේ නැත. එය වෙනත් විශ්වවල දිගටම පැවතුනි. මේ අනුව, මෙම උද්ධමනය “සදාකාලික” වේ. සදාකාලික උද්ධමනය පිළිබඳ න්‍යායන් තුළ, අපගේ විශ්වයේ ප්‍රසාරණයේ උද්ධමනයේ අවධිය කිසිදා අවසන් නොවනු ඇත. මෙය සත්‍ය වන්නේ අපේ විශ්වයේ සමහර කලාප සඳහා පමණි. මෙම කලාප ඉතා ඉක්මනින් ප්‍රසාරණය වන බැවින්, ඕනෑම අවස්ථාවක අපගේ විශ්වයේ පරිමාවෙන් වැඩි ප්‍රමාණයක් පිම්බෙමින් පවතී.
