පී.කේ.බාලචන්ද්‍රන් විසිනි
මූල්‍යමය වශයෙන් අර්බුදකාරී දකුණු අසල්වැසියාට ඉන්දියාව කාලෝචිත සහ ත්‍යාගශීලී සහය දැක්වීමට ස්තූතිවන්ත වන පරිදි, ඉන්දියා-ශ්රී ලංකා සබඳතා නිසැකව ම දැන් හොඳම මට්ටමක පවතී. නමුත් පසුගිය වසර 75 හෝ ඊට වැඩි කාලය තුළ ද්විපාර්ශ්වික සබඳතා අතිමහත් ලෙස ගැටලුකාරී විය. එබැවින්, දැන් ඩොලර් මිලියන ප්‍රශ්නය වන්නේ: පවතින මූල්‍ය අර්බුදය තුළ ඉන්දියාවේ උපකාරය සම්බන්ධතාවය ස්ථාවර කර වෙනසක් සඳහා වර්ධන මාවතකට ගෙන යනු ඇත්ද? යන්නයි.
සැලකිල්ලට ගත යුතු කරුණක් නම්, “ඉන්දියානු ආධිපත්‍යය” පිළිබඳව ශ්රී ලංකාව තුළ සෑම විටම යටින් දැඩි බියක් පැවතීමයි. මෙයට හේතුව ඉන්දියාවේ දැවැන්ත විශාලත්වය, එහි භූ දේශපාලන අභිලාෂයන් සහ ශ්රී ලංකාවේ අභ්‍යන්තර කටයුතුවලට අඛණ්ඩව සම්බන්ධ වීමයි.
ශ්රී ලංකාවේ ප්‍රජාවන් දෙකක්, ඉන්දියානු සම්භවයක් ඇති දෙමළ ජනයා සහ ශ්රී ලාංකික දෙමළ ජනයා වාර්ගික, සංස්කෘතික සහ දේශපාලනික වශයෙන් තමිල්නාඩුවට සම්බන්ධතා පවත්යි. චෝළ යුගයේදී ඉන්දියාවේ දෙමළ රටෙන් බොහෝ ආක්‍රමණ සිදුවී ඇති හෙයින් ශ්රී ලංකාවේ බහුතර ප්‍රජාව වන සිංහලයන් ඉන්දියාව කෙරෙහි දැඩි බියක් දැක්වීම සියවස් ගණනාවක් පුරා පැවති තත්වයකි. 1987 දී ඉන්දියානු දේශපාලන සහ හමුදාමය මැදිහත්වීම ශ්රී ලාංකේය දෙමළ ස්වයං පාලනය සඳහා වූ නඩුව ශක්තිමත් කිරීම සඳහා සැඟවුණු බිය ගෙන ඇතිකළා.
ඉන්දියානු ආධිපත්‍යය පිළිබඳ භීතිය අවිශ්වාසය ඇතිකරන අතර, එය ශ්රී ලංකාව ඉන්දියාවේ විරුද්ධවාදීන් වන පකිස්ථානය සහ චීනය විසින් තවදුරටත් පැතිරවීමට හේතු වී තිබෙනවා. එය නව දිල්ලියේ ගැඹුරු කනස්සල්ලක් ඇති කරන කරණක්. 2010 වසරේ සිට ශ්රී ලංකාව තුළ භූ දේශපාලනික ප්‍රතිවාදී චීනයේ පුළුල් වන අඩිපාර මෙයට එකතු කළහොත්, ඉන්දියාවේ කනස්සල්ල තව තවත් වැඩි වී ඇති බව කෙනෙකුට පෙනේ.
කෙසේ වෙතත්, COVID-19 වසංගතය සහ ඉන් පසුව ඇති වූ මූල්‍ය අර්බුදය අතරතුර, අගමැති මෝදිගේ “අසල්වැසියන්ට පළමුව” ප්‍රතිපත්තිය යටතේ දැඩි ලෙස සහ නොමසුරුව ආධාර ලබා දීමෙන් ඉන්දියාව ශ්රී ලංකාව තුළ සිය ස්ථාවරය සහ කීර්තිය සැළකිය යුතු ලෙස ඉහළ නැංවීය. එය ශ්රී ලංකාවේ අර්බුදකාරී කාලවලදී “පළමු ප්‍රතිචාරකයා” ලෙස ස්වයං පවරන ලද භූමිකාවට අනුකූලව සිදුවූවක් ඉන්දියාව ඩොලර් බිලියන 4.5 ක ආධාර ලබා දුන් අතර ශ්රී ලංකාවට ඇමරිකානු ඩොලර් බිලියන 2.9 ක විස්තීරණ අරමුදල් පහසුකම (EFF) ලබා ගැනීමට අවශ්‍ය මූල්‍ය සහතික ලබා දෙන බව IMF වෙත ප්‍රකාශ කළා.
2022 සහ 2023 දී තම EXIM බැංකුවට ගෙවිය යුතු ආපසු ගෙවීම් සඳහා වසර දෙකක තහනමක් ලබා දෙන බව පමණක් පැවසූ ඉන්දියාව චීනයට උඩින් පාගමනක් සොරකම් කළේය.
කෙසේ වෙතත්, චීනයේ මූල්‍ය සහතිකය ප්‍රමාණවත් නොවන නිසාත්, IMF හි දැඩි ප්‍රතිව්‍යුහගත කිරීම් සහ මූල්‍ය ප්‍රතිසංස්කරණ ඉලක්ක සපුරාලීමට ශ්රී ලංකාවට සිදු වන නිසාත් IMF හි EFF තවමත් දුරස්ථයි. මේ අතර, චීනය චෙක්මේට් කිරීම සඳහා ඉන්දියාව විවිධ ආකාරවලින් ශ්රී ලංකාවට උදව් කරමින් සිටිනවා. ඉන්දියාව බලශක්ති සහ ඖෂධ ක්ෂේත්‍රයේ ඉතා අවශ්‍ය යටිතල පහසුකම් ව්‍යාපෘති ඉදිරිපත් කළා. එය ඉන්දියානු පෞද්ගලික අංශයේ ආයෝජන ඉදිරිපත් කර ඇති අතර ඒ සමඟ යාමට ව්‍යාපාරික හිතකාමී පරිසරයක් අපේක්ෂා කරයි. විදේශ ප‍්‍රාග්ධනය අධිරාජ්‍යවාදයේ හස්තයක් ලෙස සැලකීම නිසා ශ්රී ලංකාව සෘජු විදේශ ආයෝජන සඳහා යෝග්‍ය දේශයක්.
ආතති ඉතිහාසය
ඉන්දියාව සහ ශ්රී ලංකාව බ්‍රිතාන්‍ය පාලනය යටතේ පැවතියද, දිවයිනේ ආර්ථිකයේ ප්‍රධානතම ස්ථානය වන තේ සහ රබර් වතුවල ඉන්දියානු කම්කරුවන් අධික ලෙස සිටීම හේතුවෙන් අධිරාජ්‍යයේ කොටස් දෙක ගැටුමක සිරවී තිබුණා. වතුකරයේ ඉන්දියානු සම්භවයක් ඇති ලක්ෂ 09-10ක් පමණ වූ ජනතාවක් සිටීමේ දේශපාලන හා ආර්ථික ප්‍රතිවිපාක ගැන එවකට සිටි ශ්රී ලංකා නායකයෝ දැක්වූවේ දැඩි බියක්. කම්කරුවන් රැඳී සිටීම සීමා කරන ලෙස ඔවුහු දිගින් දිගටම ඉල්ලා සිටියා. නමුත් මෙම ඉල්ලීම්වලට බ්‍රිතාන්‍ය වැවිලිකරුවන් මෙන්ම බ්‍රිතාන්‍ය ඉන්දීය රජය සහ ඉන්දියාවේ ජාතිකවාදීන් විරුද්ධ වුණා.
දෙවන ලෝක යුද්ධයෙන් පසු ඉන්දියාව සහ ශ්රී ලංකාව නිදහසට ළං වන විට සහ නිදහසෙන් පසුව පවා, ඩී.එස්. සේනානායක වැනි නායකයින් බිය වූයේ ආසියාවේ ප්‍රමුඛ බලවතා වීමට හෝ ඉන්දියානු සම්භවයක් ඇති දෙමළ ජනතාව ආරක්ෂා කිරීමේ උත්සාහයක කොටසක් ලෙස ඉන්දියාව දිවයින “ආක්‍රමණය” කරනු ඇතැයි යන්නටයි. සේනානායක 1948 නිදහසට පෙර 1947 දී එක්සත් රාජධානිය සමඟ ආරක්ෂක ගිවිසුමක් ලබා ගත්තා. නිදහසින් පසු ලංකා රජය වහාම ඡන්ද බලය අහිමි කර මිලියනයකට ආසන්න ඉන්දියානුවන්ගේ පුරවැසි බව අහිමි කළා. භයංකාර “ඉන්දියානු ආක්‍රමණය” කිසිදා සිදු නොවූවත් මෙය ඉන්දියාව සමඟ ආතතිය වැඩි කරන්නක්.
1964 දී සිරිමා – ශාස්ත්‍රී ගිවිසුම අත්සන් කරන තෙක් පුරවැසි ප්‍රශ්නය උග්‍ර විය. ඉන්දියානු සම්භවයක් ඇති දෙමළ ජාතිකයන් 525,000ක් (IOT) ඉන්දියාවට ආපසු ගෙන්වා ගැනීමට නියමිතව තිබූ අතර 300,000ක් ශ්රී ලංකාව විසින් අවශෝෂණය කර ගන්නා ලදී. කෙසේ වෙතත්, 2003 වන විට, දේශීය දේශපාලන අවශ්‍යතා හේතුවෙන්, සියලුම ඉන්දියානු සම්භවයක් ඇති දෙමළ ජාතිකයින්ට ශ්රී ලංකා පුරවැසිභාවය ලබා දීම, ඉන්දු-ලංකා සබඳතාවල කුපිත කරවන ප්‍රධාන කරුණක් වුණා.
1971 ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ කැරැල්ලක් දියත් කළ විට එය මැඬලීමට සිරිමා බණ්ඩාරනායක රජයට උදව් කිරීමට ඉන්දියාව හෙලිකොප්ටර් යවා එවනු ලැබුවා. එහෙත් නැගෙනහිර පකිස්ථානයේ නිදහස් අරගලය සම්බන්ධයෙන් ඉන්දියාව සහ පකිස්ථානය යුද්ධයක යෙදී සිටිය දී සිරිමා පකිස්තාන හමුදා ගුවන් යානාවලට කොළඹ දී ඉන්ධන පිරවීමට ඉඩ දීමෙන් ඉන්දියාවට හිරිහැර කළා. 1970 ගණන්වල මැද භාගය වන විට, ඉන්දියාව සහ ශ්රී ලංකාව අතර මැද පිහිටි කච්චතිව් දූපත පිළිබඳ ආරවුලක් මතු වූ අතර ඉතා දැඩි සාකච්ඡාවලින් පසුව ඉන්දියාව ශ්රී ලංකා වේ මතය පිළිගත්තා.
එහෙත් 1983 වන විට, ස්වයං පාලනයක් හෝ නිදහසක් සඳහා වූ උතුරු-නැගෙනහිර දෙමළ ජනයාගේ අරගලය හේතුවෙන්, ඉන්දියා-ලංකා සබඳතා නැවතත් පිරිහී ගියා. 1983 දෙමළ විරෝධී කෝලාහල, දෙමළ සරණාගතයින් තමිල්නාඩුවට පළායාම සහ දෙමළ සන්නද්ධ අරගලයේ නැගීම, දෙමළ ජනයා සමඟ සාකච්ඡා කිරීම සඳහා කොලඹට පීඩනය යෙදීම සඳහා විවෘතව සහ රහසිගතව අරගලයට සහයෝගය දැක්වීමට ඉන්දියාවට සිදුවුණා. දෙමළ ජාතිකවාදීන් සහ ලංකා රජය අතර මැදිහත් වී පළාත්වලට බලය බෙදා හැරීම මත පදනම්ව සාමකාමී විසඳුමක් සොයා ගත්තේ ද ඉන්දියාව විසින්මයි.
එහෙත් 1987 ඉන්දියා-ශ්රී ලංකා ගිවිසුම, ඉන්දියානු සාම සාධක හමුදාව (IPKF) යෙදවීම සහ පළාත්වලට යම් බලයක් බෙදා හැරීම සඳහා 1987 දී ශ්රී ලංකා ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ 13 වැනි සංශෝධනය (13A) බලාත්මක කිරීම ශ්රී ලංකාවේ මහත් ආන්දෝලනයකට තුඩු දුන් කරුණණක්. අද වන විට 13A ප්‍රමාණවත් ලෙස ක්‍රියාත්මක නොවන අතර එය ඉන්දීය ලංකා සබඳතාවන්හි ගැටලුවක් ලෙස පවතින්නක්.
ජනාධිපති ආර්. ප්‍රේමදාස IPKF වෙත ඉවත්වීමෙ නියෝග ලබා දීමත් සමඟ 1990 දී ඔවුන් ශ්රී ලංකාවෙන් පිටවීමත් සමඟ ඉන්දු-ශ්රී ලංකා සබඳතා නැවත ඇණහිටියා. කෙසේ වෙතත්, 1991 දී දෙමළ ඊළාම් විමුක්ති කොටි (එල්ටීටීඊ) විසින් හිටපු ඉන්දීය අගමැති රජිව් ගාන්ධි ඝාතනය කිරීම හේතුවෙන් ඉන්දියාව සහ ශ්රී ලංකාව අතර යම් ආකාරයක අවබෝධයක් ඇති වූ බවක් නිරීක්ෂණය කළ හැකියි. 2005-2006 දී ශ්රී ලංකා ජනාධිපති මහින්ද රාජපක්ෂ එල්ටීටීඊය අවසන් කිරීමට සියලු කටයුතු කිරීමට තීරණය කළ විට, ඉන්දියාව සිය බර රාජපක්ෂ පිටුපසට දමා කොටි තලා දැමීමට ඔහුට උදව් කළා.
නමුත් ඉන්දියාවේ උදව් ලැබුණේ යුද්ධයෙන් පසු රාජපක්ෂ 13A සම්පූර්ණයෙන්ම ක්‍රියාත්මක කළ යුතුය යන කොන්දේසිය මතයි. “13A ප්ලස්” පොරොන්දු වූ නමුත් පසුව එය ප්‍රතික්ෂේප කිරීම රාජපක්ෂ විසින් කළ දෙයක්. ඒ නිසා යුධ අපරාධ කළා යැයි කියමින් ශ්රී ලංකාව එක්සත් ජාතීන්ගේ මානව හිමිකම් කවුන්සිලයේදී උඩු යටිකුරු කරන විට ඉන්දියාව ශ්රී ලංකාවේ කෙරෙහි කටයුතු කළේ මධ්‍යස්ථ ප්‍රතිපත්තියකින්. ශ්රී ලංකාව එතැන් සිට පකිස්ථානයට සහ චීනයට පක්ෂපාතී වීමට පටන් ගත් අතර එය කොළඹට අහිතකර ලෙස බළපාන්නක් වුණා.
2010 දී රාජපක්ෂ දෙවන වරට බලයට පත් වූ විට, ශ්රී ලංකාවට අත්‍යවශ්‍ය යටිතල පහසුකම් ගොඩනැගීමට උදව් කරන ලෙස ඔහු චීනයට ආරාධනා කළේය. චීනය හම්බන්තොට වරාය සහ මත්තල ගුවන් තොටුපළ හැදුවා, කොළඹ වරාය නගරය සඳහා ඉඩම් ගොඩකරලා, කොළඹ වරායේ බහාලුම් පර්යන්තයක් හැදුවා. කෙසේ වෙතත්, කොළඹ කන්ටේනර් පර්යන්තය හැර, ගුවන් තොටුපළ, හම්බන්තොට වරාය සහ වරාය නගරය සුදු අලි බව ඔප්පු වී ණය අර්බුදයට දායක වූ අතර එමඟින් 2022 අප්‍රේල් මාසයේදී රාජපක්ෂවරුන්ට සිදුවූයේ මහජන නැගීටම හේතුවෙන් ම බලය අත්හැරීමටයි.
තවත් ණයක් සහ ගැනුම්කරුවන්ගේ ණයක් පමණක් ලබා දෙමින් චීනය ශ්රී ලංකාව පහත වැටෙන ආකාරය දෙස බලා සිටියා. බීජිනය නිදහස් වෙළඳ ගිවිසුමක් අත්සන් කරන ලෙස ද ඉල්ලා සිටි නමුත් ඉන්දියාව ඩොලර් බිලියන 4.5 ක ණය සහ ආධාර දුන්නේ අසීරු අවස්ථාවේ ශ්රී ලංකාවට නැගී සිටීම සඳහායි. ඉන්දියාවෙන් ලැබුණු එම හදිසි ණය ඉන්ධන, ආහාර සහ ඖෂධ වැනි අත්‍යවශ්‍ය ද්‍රව්‍ය ඉක්මනින් නැව්ගත කිරීමට සමත්වුණා. ඩොලර් බිලියන 2.9 ක EFF ලබා ගැනීමට කොළඹ සුදුසුකම් ලැබීමට ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදලට අවශ්‍ය මූල්‍ය සහතික ඉන්දියාව ද ශ්රී ලංකාවට දුන්නේ ඉතාමත් කඩිනමින්.
අඛණ්ඩ බාධා
ඉන්දියානු ආයෝජන සම්බන්ධයෙන් ශ්රී ලාංකිකයන්ට නිරන්තර දුක්ගැනවිලි ඇත. චීන ජාතිකයින්ට සාපේක්ෂව ඉන්දියානුවන් ව්‍යාපෘති මන්දගාමීව ක්‍රියාත්මක කරන බවට ඔවුන් චෝදනා කරයි. චීනයේ ආයෝජන ඉන්දියාවට ආසන්න උතුරු පළාතෙන් බැහැර කළ යුතු බවට ඉන්දියාවේ කොන්දේසිය ශ්රී ලාංකිකයන් ද අප්‍රසාදයට පත් කරයි. යාපනයට ඔබ්බෙන් වූ දූපත් වල ABD අරමුදල් සපයන චීන බලශක්ති ව්‍යාපෘති තුනක් ආරක්‍ෂාව යැයි පවසමින් ඉන්දීය බලපෑම් හේතුවෙන් අවලංගු කිරීමට සිදුවුණා.
චීන “ඔත්තු” යාත්‍රා ලංකා වරායට පැමිණීම ගැන ඉන්දියාව ඉතා සංවේදී වුණා. ඉන්දියාව වටකර ගැනීමට චීනයට අවශ්‍ය බව ඉන්දියාවට ඇති බරපතල සැකයක්. ඉන්දියාව අවධාරණය කරන්නේ ශ්රී ලංකාව ඉන්දියන් සාගරයේ සහ එක්සත් ජනපදය ප්‍රමුඛ QUAD හි ආරක්ෂක පරිමිතියේ කොටසක් බවට පත් විය යුතු බවයි. නමුත් ශ්රී ලංකාව භූ දේශපාලනික එදිරිවාදිකම්වලින් ඈත්ව සිටීමට කැමතියි.
ඉන්දියාවට ණය සහ ප්‍රදාන වෙනුවට වෙළඳ සහ ආයෝජන ගිවිසුම් අවශ්‍ය වන අතර, ශ්රී ලාංකිකයන් මෙම ගිවිසුම් ගැන කල්පනාකාරී වන්නේ අඩු මිලට ඉන්දියානු භාණ්ඩ සහ ඉන්දියානු පිරිස් ගලා ඒමට බියෙන්. විස්තීරණ ආර්ථික සහයෝගිතා ගිවිසුම (CEPA) සහ ආර්ථික සහ තාක්ෂණික සහයෝගිතා ගිවිසුම (ETCA) අත්සන් කිරීමට ඉන්දියාව දැරූ උත්සාහය ඇනහිටීමට හේතුව මෙයයි. 1997 දී ඉන්දියාව සමඟ අත්සන් කරන ලද බව කියන අයුක්ති සහගත නිදහස් වෙළඳ ගිවිසුම සම්බන්ධයෙන් ශ්රී ලාංකිකයන් තවමත් මැසිවිලි නඟනවා, නමුත් නිදහස් වෙළඳ ගිවිසුමට ස්තූතිවන්ත වෙමින් ඉන්දියාවට කරන ලද ලංකා අපනයන සැළකිය යුතු ලෙස ඉහළ ගොස් තිබෙනවා.
කෙසේ වෙතත්, පවතින ආර්ථික අර්බුදය හේතුවෙන් වික්‍රමසිංහ රජය දැන් ETCA ගැන ඉන්දියාව සමඟ කතා කරනවා. එහෙත් අතීත අත්දැකීම් අනුව, ඉන්දියානු (සහ වෙනත් විදේශීය) ආයෝජන ශ්රී ලංකාවේ ව්‍යවසායකයින්, වෘත්තීය සමිති සහ ජාතිකවාදීන්ගේ විරෝධයට එරෙහිව ක්‍රියාත්මක වීමට අවදානමක් පෙනෙන්නට තිබෙනවා. කොළඹ වරායේ නැඟෙනහිර බහාලුම් පර්යන්තය ඉදිකිරීම සඳහා ඉන්දියාව සහ ජපානය සමඟ ඇති කර ගත් ගිවිසුමෙන් ඉවත්වීම ඊට නිදසුනක්. පසුගිය දිනක විපක්ෂ නායක සජිත් ප්‍රේමදාස, වික්‍රමසිංහ ආණ්ඩුව “නීත්‍යනුකූල භාවයක් නැති නිසා” අත්සන් කරන ලද ගිවිසුම්වලට තම රජය අවනත නොවන බව පවසමින් ස්ඵන්දනයට අත තැබුවා.
ශ්රී ලංකාව සම්බන්ධයෙන් ඉන්දියාවේ අවධානය වැඩි වැඩියෙන් ආර්ථික හා භූ දේශපාලනික ස්වභාවයක් ගන්නා අතර, 13A සම්පූර්ණයෙන් ක්‍රියාත්මක කිරීම හරහා දෙමළ කතා කරන උතුරු නැගෙනහිරට බලය බෙදීම වැනි දේශීය දේශපාලන ප්‍රශ්න කෙරෙහි ඇති උනන්දුව අඩු වී නැත. ඉන්දියාව සතුටු කිරීමට ජනාධිපති වික්‍රමසිංහ මෙම දීර්ඝකාලීන ගැටලුව සම්බන්ධයෙන් දෙමළ පක්ෂ සමඟ කතා කරයි. එහෙත් ඔහුගේ සැලසුම් අනතුරේ හෙළමින් ඔහුට දැනටමත් විපක්ෂයේ සහ බෞද්ධ පූජක පක්ෂ පර්ශවයේ දැඩි විරෝධතාව එල්ල වෙමින් තිබේ.
පී.කේ.බාලචන්ද්‍රන් වසර ගණනාවක් පුරා විවිධ පුවත් වෙබ් අඩවි සහ දිනපතා පුවත්පත් සඳහා දකුණු ආසියාතික කටයුතු පිළිබඳව ලියන කොළඹ පදනම් කරගත් නිදහස් මාධ්‍යවේදියෙකි. ඔහු හින්දුස්ථාන් ටයිම්ස්, නිව් ඉන්දියන් එක්ස්ප්‍රස් සහ ඉකොනොමිස්ට් සඳහා කොළඹ සහ චෙන්නායි සිට වාර්තා කර ඇත. ඔහු ශ්රී ලංකාවේ ඩේලි මිරර් සහ සිලෝන් ටුඩේ සතිපතා තීරු ලිපි ලියනු ලබයි
Factum යනු ශ්රී ලංකාව හා ආසියාවේ ජාත්‍යන්තර සබඳතා විශ්ලේෂණයන් සහ රාජ්‍ය තාන්ත්‍රික උපදේශන සපයන ශ්රී ලංකාව පදනම් කරගත් නිදහස් චින්තනයකි
